Als u van Siddeburen naar Noordbroek rijd komt u langs Veendijk; Veendijk ligt in de veenpolder het laagste punt van de provincie. Bewoners in dit gebied wonen op veengrond, dit brengt verschillende problemen met zich mee. Wij spraken met bewoner Kees Kemper over het aardbevingsproblematiek en hoe het de levens van omwonenden heeft beïnvloed.
‘Bij de eerste kennismaking die ik had met mijn buurman zei hij: “Op veen ben je altijd bezig. Dat heb ik in mijn oren geknoopt.” Aldus Kees Kemper. Kees en zijn familie wonen al enige tijd aan de Veendijk. Hij heeft veel te maken gehad met de problemen die het veengrond met zich mee bracht, zoals inzakking van grond vanwege een lage waterpeil. De aardbevingsproblematiek zorgde ervoor dat er meerdere scheuren zijn gevormd in en om zijn huis, waaronder ook de fundering van het huis.
Samen met drie anderen heeft Kees Clustergroep ’t Veen opgericht, om de mensen in en om de veenpolder te helpen met het aardbevingsproblematiek en zij hebben ook vanwege deze zorgen een brief naar de tweede kamer, de provincie, de gemeente, het waterschap en verschillende maatschappelijke organisaties gestuurd. Van de tweede kamer en de gemeente kregen ze een telefoon nummer en werd gezegd dat er weer contact zou komen maar dat is nooit meer gebeurd. Van de provincie en waterschap is er nooit een reactie gekomen, maar wat een licht puntje was, waren de hartverwarmende reacties van de maatschappelijke organisaties. Nu is de communicatie met de gemeente beter, maar dit komt door vijftig nieuwe maatregelingen die is gepresenteerd door het kabinet.
Met regelmaat hebben bewoners van en rondom de veenpolder klachten ingediend bij de gemeente en het waterschap, dit wordt ontmoedigt door warrige en slechte communicatie. Dit is zo enkele jaren door gegaan tot 2000 toen de vorige eigenaren van het huis van Kees een connectie hadden met een van de partijen, hierdoor werd er in die periode een dam geplaatst en dat hielp. Via de dam werd overvloedig water van de ene kant afgevoerd naar de andere kant, helaas is er door te weinig bij vulling van het water droogstand in de zomermaanden ontstaan. Bij het uitbaggeren van de sloten kwamen er soms vissen op de rug bovendrijven i.v.m. zuurstofgebrek in het water van de sloten.
Zomers is er veel droogstand in de randgebieden van de veenpolder. Dankzij deze droogstand ontstaan er verzakkingen langs de wegen en bij tuinen, scheuren in de bermen en komt er herhaaldelijk schade aan de electra kabels, riolering, gasbuizen etc. In 2015 heeft Kees in zijn voortuin een peilbuis geplaatst langs de fundering, om het grondwaterpeil te meten en in de gaten te houden, “Elke zondag meet ik het waterpeil en schrijf ik het op, het is op het moment zo, dat er verschillen in zitten die langer zijn dan een meter.”
Grote trillingen kunnen impact hebben op de draagkracht van de fundatie van een gebouw. Door deze grote trillingen kunnen er scheuren ontstaan in de fundering van een gebouw, de aardbevingen in de provincie hebben hier ook invloed op. Bij het huis van Kees, moet de fundering vernieuwd worden omdat dit door het Nationaal Coördinator Groningen (NCG) is erkent als aardbevingsschade. Kees en zijn familie zullen hun huis tijdelijk moeten verlaten, dit zou al vlak na de bouwvak gebeuren, maar dit is vertraagt naar begin 2024, doordat bij de buurvrouw de herstelbouw langer duurt dan verwacht.
‘Wij hebben behoefte aan een goede communicatie en informatie voorziening, zeker nu dat er in het buitengebied de versterking en de sloop en nieuwbouw op gang komt. Wij willen graag op een menswaardige manier worden behandeld. Geef de kwetsbaren zoals ouderen, minder geletterden, zwaar gedupeerden etc. voorrang. Wij zien mensen in onze omgeving, die er zowel fysiek als mentaal er onderdoor gaan aan de versterkingsproblematiek en schadeafhandeling.” aldus Kees over de communicatie tussen de verschillende partijen en bewoners.
