Kolham – Ook in Kolham was het een indrukwekkende herdenking zondagavond 4 mei. De inwoners verzamelden zich voor het plein voor Dorpshuis “Mainschoar”. Na het luiden van de de kerkklok blies Michel van der Veen het “Signaal” en werd om 20.00 uur de twee minuten stilte in acht genomen. Hierna werd gezamenlijk het Wilhelmus gezongen.
Als eerste sprak raadslid mevr. Sharon Brinkkemper. Zij sprak over hoe belangrijk herdenken is en te herinneren om niet te vergeten. “Het is 80 jaar geleden dat ons land werd bevrijd. Vrijheid is niet vanzelfsprekend. Zelf woon ik in Sappemeer, in een voormalige pastorie. Bij de restauratie van het dak van deze pastorie, werd er een onderduikkamertje ontdekt. De toenmalige bewoners van de pastorie wisten niet van het bestaan van deze schuilplaats af. Toevallig wist een lid van de Doopsgezinde kerk te vertellen eens een gesprek met een mevrouw Leopold te hebben gehad. Kort na dat gesprek is mevrouw Leopold overleden. Zij had aan het gemeentelid verteld dat zij in de oorlog als verpleegster werkte in het Academisch ziekenhuis, wat nu het UMCG is. Zij bood verzetsstrijders en andere door de Duitsers gezochte mensen in het ziekenhuis een plek aan als patiënt, in de hoop dat deze mensen in het ziekenhuis veilig waren voor de bezetter. Dit ging een lange tijd goed, totdat er verraad in het spel was. Mevrouw Leopold en enkele andere verpleegsters moesten toen zelf op zoek naar een schuiladres. De onderduikkamer is de pastorie in Sappemeer was blijkbaar bij haar bekend want ze vertelde dat ze daar uit eigen beweging met enkele collega’s naartoe was gegaan. De heer De Zeeuw was daar op dat moment predikant en ontving mevrouw Leopold en haar collega’s gastvrij. Hoe lang zij daar verbleven en hoeveel mensen er in de oorlogsjaren nog meer een veilig heenkomen hebben gevonden is niet bekend. Het onderduikkamertje bevindt zich nog steeds in de pastorie en er staat zelfs nog een spiraal bed in.” Tachtig jaar vrijheid is een mijlpaal. En een verantwoordelijkheid. Om te blijven kiezen voor menselijkheid. Voor een samenleving waarin verschillen ons niet uit elkaar drijven, maar ons leren om meer te zien. Meer te voelen. En meer te begrijpen. Dat is wat we vandaag doen. In onze dorpen. In onze gemeente. In ons hart.”
Jaap Kloosterhuis, sprak vervolgens namens het 4 mei comité en daarna legde de heer Terpstra bloemen namens de kerk en mevrouw Brinkkemper namens de gemeente een bloemstuk. Na de plechtigheid werd iedereen uitgenodigd voor koffie/thee en kon men een documentaire bekijken.
