Midden-Groningen – De opkomst bij gemeenteraadsverkiezingen is lager in heringedeelde gemeenten. En dat effect duurt jaren lang. De gangbare mening is dat je als gemeentelijk politicus moet streven naar een zo hoog mogelijke opkomst. Dat geeft namelijk draagvlak aan het gekozen bestuur. Hans Vollaard, universitair hoofddocent politicologie aan de Universiteit van Utrecht, vertelde raadsleden uit Midden-Groningen dat het opkomstpercentage ook maar een getal is. “Niet-stemmers zijn onderling heel verschillend.”
Vollaard: “Wat je ziet is dat bepaalde groepen altijd minder opkomen. Mensen met een praktische opleiding, jongeren, mensen met een migratieachtergrond. Die ongelijkheid bij opkomst, dat maakt uit. Die mensen hebben soms andere standpunten. Niet-stemmers zijn gemiddeld genomen meer tegen windmolens, meer voor cameratoezicht. De ongelijkheid van opkomst is echt de grote zorg.”
Het is een uitdaging voor de gemeenteraad om er voor te zorgen dat iedereen wordt gehoord, ook als mensen niet bij de verkiezingen zijn opgekomen. Vollaard ergert zich er aan, dat pas in de laatste weken voor de verkiezingen iets gedaan wordt om niet-stemmers te bereiken. “Het gaat er om dat je er vier jaar lang echt in investeert dat inwoners goed gehoord worden.”
Het is belangrijk om niet meer te beloven dan je kunt waarmaken en dat je ook eerlijk terugkoppelt wat je met de inbreng van mensen hebt gedaan.
Sharon Brinkkemper, gemeenteraadslid namens de BBP, heeft acht jaar geleden meegedaan aan de cursus Politiek Actief, samen met haar dochter. En die is nu ook gemeenteraadslid. “Zij dacht aan politicologie toen ze een studie moest kiezen.”
“Het was een hele nuttige cursus. Ik dacht altijd dat je kruiwagentjes nodig had om in de politiek terecht te komen, maar dat blijkt helemaal niet het geval te zijn. Als je interesse hebt en je sluit aan bij de partij waar jij interesse in hebt, dan is het eigenlijk best wel makkelijk om verder te komen in de politiek en commissielid of raadslid te worden.”
Brinkkemper denkt dat je duidelijk moet zijn en eerlijk, ook als de boodschap niet leuk is. En in de normale Nederlandse taal praten. “Je kunt geen gouden bergen beloven. Je kunt vertellen waar je zelf voor staat en dat je je best zult doen om je daarvoor in te zetten.”
